Verbum

апало́гія, -і, ж. (кніжн.).

Непамернае ўсхваленне, абарона каго-, чаго-н.

|| прым. апалагеты́чны, -ая, -ае.

абая́нне, -я, н.

Прывабнасць, чароўнасць; прыцягальная сіла каго-, чаго-н.

А. чалавека.

А. маладосці.

абразу́міць, -млю, -міш, -міць; -зу́м; -млены; зак., каго (разм.).

Пераканаць, прымусіць абдумацца.

А. дурасліўца.

целаахо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ахоўвае і пастаянна суправаджае каго-н.

папужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што).

1. Злёгку напужаць.

2. Спужаць усіх, многіх.

паразду́шваць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Раздушыць усё, многае або ўсіх, многіх.

паразрыва́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Разарваць усё, многае ці ўсіх, многіх.

паразува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Разуць усіх, многіх або ўсё, многае.

параспяра́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Расперазаць усё, многае або ўсіх, многіх.

парасто́птваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Растаптаць усё, многае або ўсіх, многіх.