Verbum

надпі́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць.

2. Надрэз, зроблены пілой або напільнікам.

найма́льнік, ‑а, м.

Той, хто наймае каго‑н. або што‑н. Наймальнік рабочых. Наймальнік кватэры.

натураліза́цыя, ‑і, ж.

Прыняцце іншаземцаў і асоб без грамадзянства ў грамадзянства або падданства пэўнай дзяржавы.

[Ад лац. naturalis — прыродны.]

паску́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Скуліцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

пасціха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Сціхнуць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Пасціхалі галасы.

па́тэр, ‑а, м.

Каталіцкі манах у сане свяшчэнніка або дыякана, а таксама каталіцкі свяшчэннік наогул.

[Ад лац. pater — бацька.]

паўграва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Угрэцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

паўзбіва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Узбіцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

паша́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Шаркаць злёгку, крыху або час ад часу. Пашаркваць нагамі.

пе́ня, ‑і, ж.

Штраф за невыкананне ў тэрмін узятых на сябе або ўстаноўленых законам абавязацельстваў.

[Лац. poena — пакаранне.]