падзяля́цца несов.
1. в разн. знач. разделя́ться; дели́ться;
п. на ча́сткі — разделя́ться (дели́ться) на ча́сти;
пры абмеркава́нні ду́мкі ўвесь час ~ля́ліся — при обсужде́нии мне́ния всё вре́мя разделя́лись;
геаме́трыя ~ля́ецца на планіме́трыю і стэрэаме́трыю — геоме́трия разделя́ется (де́лится) на планиме́трию и стереоме́трию;
2. страд. разделя́ться; дели́ться; см. падзяля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Абдыма́ць, абдым пры рус. обнимать і ўкр. обіймати узніклі на аснове паралелізму форм тыпу ўзнімаць/уздымаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́зырка ’вышка, маяк’ (З нар. сл., брэсц.). Ад вы́зырыць ’выглядзець’ пры дапамозе суф. ‑ка. Параўн. зырыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Віскун ’той, хто вішчыць’ (КТС, М. Ракітны). Да віск (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑ун (< unъ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ламоця ’ламачча, лам’ё’ (навагр., Сл. паўн.-зах.). Утворана пры дапамозе зборнага суф. ‑otьje ад ламота (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лісючок ’лісянё’ (воран., Сцяшк.). Да ліс 1 (гл.). Утворана пры дапамозе суфіксаў ‑ук + ‑ьkъ (параўн. весянчу́к).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Махра́ ’махорка’ (ТСБМ, Бяльк.). Утворана ад махорка (гл.) пры ад’ідэацыі махры, махровы, менавіта, значэння ’ярка выражаны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наўпрокі ’папрокі’ (Ян.). Адаптаваны пры дапамозе узмацняльнага на- русізм упрёкі ’тс’, магчыма, пад уплывам наракаць ’скардзіцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перавалачы́ ’сцебануць, ударыць’ (слонім., Нар. словатв.). Відаць, з польск. przewlec ’перацягнуць’ пры ад’ідэацыі бел. перацягну́ць ’сцебануць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пе́рхацень, ганц. пярхоцень ’шалушэнне скуры’ (ЛА, 3). Утворана пры дапамозе суф. ‑enь ад пярхоты < перхаць/ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)