наве́дацца сов. (да каго) наве́даться (к кому); посети́ть, навести́ть (кого);

~дайся да нас — наве́дайся к нам; посети́ (навести́) нас

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́двацца несов.

1. (да каго) наве́дываться (к кому); посеща́ть, навеща́ть (кого); см. наве́дацца;

2. страд. посеща́ться, навеща́ться; см. наве́дваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаляца́цца (да каго) сов. (нек-рое время) поуха́живать (за кем), поволочи́ться (за кем), приуда́рить (за кем); полюбе́зничать (с кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фы́ркаць несов., прям., перен. фы́ркать;

ко́ні ~каюць — ло́шади фы́ркают;

нездаво́лена ф. на каго́-не́будзь — недово́льно фы́ркать на кого́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чапі́цца (да каго) несов., разг. задева́ть (кого), цепля́ться (к кому, чему, за кого, что), придира́ться (к кому), задира́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бальшавізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Узмацніць (узмацняць) у кім‑, чым‑н. бальшавіцкі элемент; зрабіць каго‑н. бальшавіком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., каго, чым.

Накрыць, ахінуць каго‑, што‑н. плашчом, брызентам, хусткай ад дажджу або ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашпурну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм. Шпурляючы, закінуць каго‑, што‑н. куды‑н. Зашпурнуць мячык за паркан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрв’юі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Узяць (браць) у каго‑н. інтэрв’ю. Інтэрв’юіраваць чэмпіёна. Інтэрв’юіраваць пераможцаў сацыялістычнага спаборніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.

Сагнаць у адно месца вялікую колькасць каго‑н. Тым часам людзей пазганялі паўнюткую хату. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)