Verbum

звыш...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае перавышэнне якой-н. меры, мяжы, самую высокую ступень чаго-н., напр.: звышкамплектны, звышметкі, звыштрывалы.

вы́ссаць, -ссу, -ссеш, -ссе; -ссі; -ссаны; зак., што з каго-чаго.

Ссаннем выцягнуць.

В. кроў з раны.

|| незак. высыса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

вы́шмаргнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., што.

Выцягнуць рыўком з чаго-н.

В. нітку з іголкі.

|| незак. вышмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

герметыза́цыя, -і, ж.

Забеспячэнне непранікальнасці сцен і злучэнняў чаго-н. (памяшканняў, апаратаў і пад.) для вадкасцей і газаў.

|| прым. герметызацы́йны, -ая, -ае.

будо́ва, -ы, мн. -ы, -о́ў, ж.

Узаемнае размяшчэнне і сувязь састаўных частак чаго-н.; структура.

Б. атама.

Б. арганізма.

Б. зямной кары.

васьмісотго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін у 800 гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, што была 800 гадоў таму назад.

|| прым. васьмісотгадо́вы, -ая, -ае.

асты́лы, -ая, -ае.

1. Які астыў, стаў халодным.

Астылая печ.

2. перан. Які стаў спакайнейшым, страціў жвавасць, стаў абыякавым да чаго-н.

асцяро́га, -і, ДМ -ро́зе, ж.

Асцярожныя адносіны да каго-, чаго-н.; ахоўныя меры, каб папярэдзіць якую-н. нечаканасць.

Ішлі з асцярогай.

ахаладжа́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для ахаладжэння чаго-н.

Ахаладжальная камера.

Ахаладжальная сумесь.

2. Які ахалоджвае, асвяжае (пераважна пра напіткі).

А. напітак.

банкру́цтва, -а, н.

1. Неплацежаздольнасць у выніку разарэння даўжніка.

Б. фірмы.

2. перан. Крушэнне, поўная няўдача ў ажыццяўленні чаго-н.

Поўнае б.