Verbum

інерва́цыя, ‑і, ж.

Забяспечанасць якога‑н. органа або тканкі нервовымі клеткамі і валокнамі. Інервацыя сэрца.

[Ад лац. in — у і nervus — нерв.]

ісо́п, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая або кустовая расліна сямейства губакветных, лісце якой змяшчае пахучы алей.

[Грэч. hyssōpos — трава.]

казіне́т, ‑у, М ‑неце, м.

Від (даўнейшай) тоўстай баваўнянай або паўшарсцяной тканіны для верхняга адзення.

[Ням. Kasinett.]

калары́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння колькасці цеплыні (у калорыях), якая вылучаецца або паглынаецца целам.

камло́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Тоўстая баваўняная або шарсцяная тканіна з чорных і карычневых нітак.

[Ад фр. camelot — тканіна з шэрсці ангорскай казы.]

капата́ж, ‑у, м.

Спец. Від аварыі: перакульванне самалёта цераз насавую частку пры пасадцы або ўзлёце.

[Фр. capotage.]

капітэ́ль, ‑і, ж.

Верхняя частка архітэктурнай калоны або пілястры, якая служыць непасрэдным пераходам да перакрыцця.

[Ад лац. capitellum — галоўка.]

касала́пасць, ‑і, ж.

Скрыўленне студні з паваротам яе пярэдняй часткі ўнутр або вонкі. Прыроджаная касалапасць.

каталіза́тар, ‑а, м.

Рэчыва, якое паскарае або запавольвае ход хімічнай рэакцыі, але само застаецца нязменным.

кашава́рня, ‑і, ж.

Памяшканне для гатавання ежы ў арцелі або ў воінскай часці і пад.