радыёметэарало́гія, ‑і, ж.
Навука, у якой вывучаюцца атмасферныя працэсы і іх уплыў на распаўсюджанне радыёхваль і якая атрымлівае метэаралагічную інфармацыю з дапамогай радыётэхнічных сродкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раслінаво́дства, ‑а, н.
1. Вырошчванне культурных сельскагаспадарчых раслін як галіна сельскай гаспадаркі. Прадукцыя раслінаводства.
2. Навука аб культурных раслінах і іх вырошчванні. Інстытут раслінаводства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Медыцы́на ’сукупнасць навук аб хваробах, іх лячэнні і прафілактыцы’ (ТСБМ), ст.-бел. медыцына ’тс’ (XVII ст.) запазычана са ст.-польск. medycyna ’тс’, якое з лац. medicīna (ars) ’лячэбная навука’ (Булыка, Лекс. запазыч., 129; Кохман, 85), насуперак Крукоўскаму (Уплыў, 89), які бел. лексему выводзіць з рус. медицина.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
артыле́рыя, -і, ж.
1. Агнястрэльнае ўзбраенне (гарматы, гаўбіцы, мінамёты і пад.).
Супрацьтанкавая а.
Цяжкая а.
2. Род войск з такім узбраеннем.
Служыць у артылерыі.
3. Навука, якая вывучае тэхніку агнястрэльнай зброі (гармат, гаўбіц і пад.) і яе прымяненне.
|| прым. артылеры́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фі́зіка, -і, ДМ -зіцы, ж.
1. Навука аб уласцівасцях і будове матэрыі, аб формах яе руху і зменах.
Тэарэтычная ф.
2. Будова і ўласцівасці, формы руху і змянення якой-н. матэрыі.
Ф. цвёрдага цела.
Ф. плазмы.
Ф. ядра.
|| прым. фізі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патало́гія, -і, ж.
1. Навука аб хваробных працэсах, адхіленнях ад нормы ў арганізме.
2. Хваравітае адхіленне ад нормы.
|| прым. паталагі́чны, -ая, -ае.
Паталагічная анатомія (раздзел медыцыны, які вывучае хваробныя змены ў арганізме шляхам анатаміравання трупаў, даследавання выдаленых пры аперацыі органаў і тканак).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
селе́кцыя, -і, ж.
1. Навука аб метадах стварэння гатункаў і гібрыдаў раслін, парод жывёл і культур мікраарганізмаў.
2. Паляпшэнне гатункаў раслін або парод жывёл і вывядзенне новых гатункаў і парод шляхам штучнага адбору, скрыжавання.
|| прым. селекцы́йны, -ая, -ае.
Селекцыйная станцыя.
Селекцыйнае насенне (палепшанае).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
марфало́гія, -і, ж. (спец.).
1. Навука аб форме і будове арганізмаў.
М. чалавека.
М. жывёл.
М. раслін.
М. глебы.
2. Раздзел граматыкі, які вывучае часціны мовы, іх катэгорыі і формы слоў.
Спецыяліст па марфалогіі.
Апісанне марфалогіі беларускай мовы.
|| прым. марфалагі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
айчы́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да айчыны. Айчынныя героі. Айчынны фронт. // Створаны ў межах сваёй дзяржавы; не заметны. Айчынная навука. Айчынныя станкі. Айчынныя тавары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заало́гія, ‑і, ж.
Навука, якая вывучае жывёльны свет. // Прадмет выкладання ў сярэдняй і вышэйшай школе. Урокі заалогіі. // Разм. Падручнік па заалогіі. Купіў заалогію і хімію.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)