дактры́на, ‑ы, ж.

Кніжн. Навуковая або філасофская тэорыя, палітычная сістэма, вучэнне. Дзяржаўная дактрына. Ваенная дактрына.

[Лац. doctrina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замацаваць у гавані на якарах або на прывязі (судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́стма, ‑ы, ж.

Прыступы задышкі ў выніку хваробы сэрца або бронхаў. Бранхіяльная астма. Сардэчная астма.

[Ад грэч. asthma — задышка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астры́гчыся, астрыгуся, астрыжэшся, астрыжэцца; астрыжомся, астрыжацеся, астрыгуцца; зак.

Зрэзаць сабе валасы нажніцамі або машынкай; пастрыгчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэразо́ль, ‑ю, м.

Безліч найдрабнейшых часцінак якога‑н. рэчыва, распыленых у газах або газападобным асяроддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бату́т, ‑а, М ‑туце, м.

Спартыўны снарад у выглядзе стойкі з капронавай або металічнай сеткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бензацыстэ́рна, ‑ы, ж.

Цыстэрна для захоўвання і перавозкі бензіну. // Вагон або аўтамашына з такой цыстэрнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспрыназо́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтвараецца або ажыццяўляецца без выкарыстання прыназоўніка. Беспрыназоўнікавае словаспалучэнне. Беспрыназоўнікавае кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біно́м, ‑а, м.

Сума або рознасць двух алгебраічных выразаў, якія завуцца членамі; двухчлен. Біном Ньютана.

[Ад лац. bis — двойчы і грэч. nomos — частка, раздзел.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блюзна́, ‑ы, ж.

Брак у тканіне з-за няправільнага перапляцення або абрыву ніткі ў аснове.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)