Verbum

завуалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Прыкрыць чым‑н. лёгкім, напаўпразрыстым. Завуаліраваць твар.

2. перан. Наўмысна зрабіць менш зразумелым, утаіць сапраўдны сэнс. Завуаліраваць думку.

мі́сачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да міска; невялікая міска. Раней чым сабе, дзед накладваў мне ежу ў алавяную місачку. Бядуля.

падсіні́ць, ‑сіню, ‑сініш, ‑сініць; зак., што.

1. Падфарбаваць чым‑н. сінім. Падсініць ваду.

2. Апускаючы ў ваду з разведзенай сінькай, надаць сіняваты колер. Падсініць бялізну.

пазапаўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Запоўніць, заняць чым‑н. усё, многае. Пазапаўняць бочкі вадою.

2. Упісаць куды‑н. усе, многія звесткі. Пазапаўняць табелі.

ку́рна,

1. Прысл. да курны.

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць дыму, копаці дзе‑н., на чым‑н. На сцены [Богут] Глянуў — курна, чорна. Колас.

надушы́цца, ‑душуся, ‑душышся, ‑душыцца; зак.

Апырскаць сябе духамі, чым‑н. пахучым. — Ах, як вы надушыліся, Максім Андрэевіч! Што гэта ў вас — «Макі», «Белая акацыя»? Ракітны.

нама́зацца, ‑мажуся, ‑мажашся, ‑мажацца; зак.

1. Намазаць сябе чым‑н. ліпучым, вадкім, густым. Намазацца шкіпінарам.

2. Разм. Намазаць сабе касметычнымі сродкамі губы, твар. Намазацца крэмам.

насцяба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і насцёбацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Уволю пасцябаць сябе чым‑н. Насцябацца венікам у лазні.

2. Груб. Напіцца п’яным.

пацікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., за кім-чым і з дадан. сказам.

Цікаваць некаторы час. [Кастусь:] — Мы спачатку пацікуем за .. [паляўнічымі], а там, можа, і раскажам [пра Паўла]. Ваданосаў.

неадлу́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які заўсёды знаходзіцца пры кім‑, чым‑н. Неадлучны спадарожнік.

2. Такі, пры якім не адлучаюцца, пастаянна прысутнічаюць дзе‑н. Неадлучнае дзяжурства.