уда́рнік², -а,
1. Частка затвора вінтоўкі, агнястрэльнай зброі
2. Дэталь у механізме, інструменце, якая ўдарае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уда́рнік², -а,
1. Частка затвора вінтоўкі, агнястрэльнай зброі
2. Дэталь у механізме, інструменце, якая ўдарае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уда́ча, -ы,
Поспех, патрэбны
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бензацыстэ́рна, ‑ы,
Цыстэрна для захоўвання і перавозкі бензіну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
беспрыназо́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біно́м, ‑а,
Сума
[Ад лац. bis — двойчы і грэч. nomos — частка, раздзел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блюзна́, ‑ы,
Брак у тканіне з-за няправільнага перапляцення
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бу́лачнік, ‑а,
1. Уладальнік булачнай
2. Той, хто выпякае булкі; кандытар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гра́нула, ‑ы,
[Ад лац. granulum — зярнятка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грача́нішча, ‑а,
Поле, з якога сабралі грэчку
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дактры́на, ‑ы,
[Лац. doctrina.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)