абрабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак.
1. што. Апрацаваць, дагледзець.
А. зямлю.
2. што. Апрацоўваючы, прыдаць чаму-н. патрэбны выгляд, якасць.
А. каштоўны камень.
3. каго-што. Запэцкаць, забрудзіць чым-н. (разм.).
А. кашулю.
|| незак. абрабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інша...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) іншы, напр.: іншабыццё, іншадумства;
2) з чым-н. іншым, напр.: іншамоўны, іншаформенны;
3) які мае адносіны да чаго-н. іншага, напр.: іншагародні, іншанацыянальны, іншапланецянін;
4) па-іншаму, напр.: іншасказальны, іншасказанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спудлава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; зак.
1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы што-н. і пад.).
С. страляючы з лука.
2. перан. Схібіць, зрабіць няправільны крок у чым-н. (разм.).
Цяпер важна не с., а прыняць правільнае рашэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
страка́цець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; незак.
1. Вылучацца сваёй стракатасцю; пярэсціцца.
Удалечыні стракацее асенні лес.
2. чым або ад чаго. Быць стракатым ад чаго-н.
Луг стракацеў рамонкамі і смолкай.
2. Станавіцца стракатым.
Вуліца стракацела сцягамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сцвярджа́льны, -ая, -ае.
1. Які выказвае згоду з чым-н., пацвярджае што-н.
С. адказ.
2. Які замацоўвае, устанаўлівае што-н.
С. пафас рамана.
3. Які мае ў сабе сцверджанне (спец.).
С. сказ.
Сцвярджальнае суджэнне.
|| наз. сцвярджа́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
такса́ма.
1. прысл. Такім самым, падобным чынам, гэтак жа.
Дзеці працавалі т., як і дарослыя.
Настаўнік чытаў вершы, вучні т.
2. часц. Ужыв. пры выказванні нязгоды з чым-н., неадабрэння якіх-н. учынкаў (разм.).
А ты т. добрая цаца!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
укруці́цца, -ручу́ся, -ру́цішся, -ру́ціцца; зак., у што.
1. Захутацца ў што-н., абматацца чым-н.
У. ў коўдру.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Круцячыся, наматацца на што-н.
Лейцы ўкруціліся ў кола.
|| незак. укру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; незак.
1. Церці сябе чым-н. (разм.).
Ш. вяхоткай.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Датыкаючыся, церці (у 1 знач.) адзін аб другога пры руху.
Галіны шаруюцца аб сцяну.
|| наз. шарава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абсы́паць сов.
1. (чым) обсы́пать, осы́пать; (поворачивая с боку на бок) обваля́ть (в чём), обката́ть (в чём);
а. цукро́вай пу́драй — обсы́пать (осы́пать) са́харной пу́дрой;
а. катле́ты муко́й — обваля́ть (обката́ть) котле́ты в муке́;
2. безл., разг. (покрыть сыпью) обсы́пать; обмета́ть
абсыпа́ць несов.
1. (чым) обсыпа́ть, осыпа́ть; (поворачивая с боку на бок) обва́ливать (в чём), обка́тывать (в чём);
2. безл., разг. (покрывать сыпью) обсыпа́ть; обмётывать;
1, 2 см. абсы́паць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уяўле́нне ср.
1. в разн. знач. воображе́ние;
сі́ла ўяўле́ння — си́ла воображе́ния;
гэ́та то́лькі тваё ўяўле́нне — э́то то́лько твоё воображе́ние;
2. (понимание, знание чего-л.) представле́ние, поня́тие;
мець у. аб чым-не́будзь — име́ть представле́ние (поня́тие) о чём-л.;
не мець (нія́кага, анія́кага) ~ння аб чым-не́будзь — не име́ть (ни мале́йшего) представле́ния (поня́тия) о чём-л.;
прадузя́тыя ўяўле́нні — предвзя́тые поня́тия;
3. филос., психол. представле́ние;
працэ́с ~ння — проце́сс представле́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)