нааску́бваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і нааскубаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наацярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і наабцярэбліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набіва́льшчык, ‑а, м.

Асоба, занятая набіваннем чаго‑н. Набівальшчык папярос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыкалу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і навыкалупваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і навыломваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыску́бваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і навыскубаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагамані́ць, ‑маню, ‑моніш, ‑моніць; зак.

Разм. Нагаварыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаграва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для падагравання чаго‑н. Падагравальнік вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’ёмшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на пад’ёме чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лега́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць легальнага; узаконенасць чаго‑н. Легальнасць існавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)