ла́дан, -ну м. ла́дан;

ды́хаць на л. — дыша́ть на ла́дан;

бая́цца як чорт ла́дану — боя́ться как чёрт ла́дана

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́н, -ну м., прям., перен. плен;

узя́ць у п. — взять в плен;

у ~не забабо́наў — в плену́ суеве́рий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праклён, -ну м., в разн. знач. прокля́тие ср.;

стра́шны п. — стра́шное прокля́тие;

наўздаго́н сы́паліся ~ны — вслед сы́пались прокля́тия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаро́на ж.

1. оборо́на; защи́та;

займа́ць ~ну — занима́ть оборо́ну;

даўгача́сная а. — долговре́менная оборо́на;

стаць на ~ну — встать на защи́ту;

проціпаве́траная (проціта́нкавая, проціхімі́чная) а. — противовозду́шная (противота́нковая, противохими́ческая) оборо́на (защи́та);

рухо́мая а. — подви́жная оборо́на (защи́та);

2. юр., спорт. защи́та;

3. покрови́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зго́да ж.

1. в разн. знач. согла́сие ср.;

даць ~ду — дать согла́сие;

узае́мная з. — взаи́мное согла́сие;

жыць у ~дзе — жить в согла́сии;

2. в знач. сказ., разг. идёт;

ну, з.?ну, идёт?;

маўча́нне — знак ~дыпосл. молча́ние — знак согла́сия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́днік, ‑а, м.

Разм. Той, хто ва ўсім прытрымліваецца моды; франт. Мяне асабліва цікавіў .. [гаспадар], бо глядзеў з партрэта на нас у капялюшыку набакір. Ну, ці ж гэта не моднік, не купалаўскі пан Быкоўскі? Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падско́кнуць, ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Зрабіць невялікі скачок уверх; падскочыць. Кацёлка спачатку падскокнула ўгору,.. потым апусцілася на дол і з гудам роўна пайшла проста на Валодзю. Якімовіч. Заяц падскокнуў і расцягнуўся. П. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непамы́сна, прысл.

Абл.

1. Прыкра, непрыемна. Спачатку я разгубілася, адчула сябе непамысна. Савіцкі.

2. безас. у знач. вык. Аб пачуцці прыкрасці, нездавальнення. Стала вельмі непамысна. «Ну, куды я варты? Дзе ж мой характар?» Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпу́хнуць, ну, ‑неш, ‑не; пр. прыпух, ‑ла; зак.

Трохі апухнуць, успухнуць. Злыя вочы яе паменшыліся, пачырванелі, павекі прыпухлі. Дуброўскі. Ліпа была цяжарная на апошніх месяцах, губы яе прыпухлі, на твары ляжалі жаўтаватыя плямы. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папікну́ць, ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго.

Выказаць каму‑н. нездавальненне, дакор; папракнуць. Настаўнік папікнуў сябе за легкадумнасць. Колас. Алесь упершыню асмеліўся папікнуць Лену: — Навошта чапаць тое, што мне самому брыдка ўспомніць? Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)