шу́стаць
‘лятаць з шумам; кідаць што-небудзь з шумам’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шу́стаю |
шу́стаем |
| 2-я ас. |
шу́стаеш |
шу́стаеце |
| 3-я ас. |
шу́стае |
шу́стаюць |
| Прошлы час |
| м. |
шу́стаў |
шу́сталі |
| ж. |
шу́стала |
| н. |
шу́стала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шу́стай |
шу́стайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шу́стаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шушу́кнуць
‘прамовіць шэптам што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шушу́кну |
шушу́кнем |
| 2-я ас. |
шушу́кнеш |
шушу́кнеце |
| 3-я ас. |
шушу́кне |
шушу́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
шушу́кнуў |
шушу́кнулі |
| ж. |
шушу́кнула |
| н. |
шушу́кнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шушу́кні |
шушу́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
шушу́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экструдзі́раваць
‘апрацаваць (апрацоўваць) што-небудзь тэмпературным уздзеяннем, дэфармацыяй і інш.’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
экструдзі́рую |
экструдзі́руем |
| 2-я ас. |
экструдзі́руеш |
экструдзі́руеце |
| 3-я ас. |
экструдзі́руе |
экструдзі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
экструдзі́раваў |
экструдзі́равалі |
| ж. |
экструдзі́равала |
| н. |
экструдзі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
экструдзі́руй |
экструдзі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
экструдзі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экструдзі́раваць
‘апрацаваць (апрацоўваць) што-небудзь тэмпературным уздзеяннем, дэфармацыяй і інш.’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
экструдзі́рую |
экструдзі́руем |
| 2-я ас. |
экструдзі́руеш |
экструдзі́руеце |
| 3-я ас. |
экструдзі́руе |
экструдзі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
экструдзі́раваў |
экструдзі́равалі |
| ж. |
экструдзі́равала |
| н. |
экструдзі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
экструдзі́руй |
экструдзі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
экструдзі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эскаматава́ць
‘прысвоіць (прысвойваць) або падмяніць (падмяняць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
эскамату́ю |
эскамату́ем |
| 2-я ас. |
эскамату́еш |
эскамату́еце |
| 3-я ас. |
эскамату́е |
эскамату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
эскаматава́ў |
эскаматава́лі |
| ж. |
эскаматава́ла |
| н. |
эскаматава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
эскамату́й |
эскамату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
эскамату́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эскаматава́ць
‘прысвоіць (прысвойваць) або падмяніць (падмяняць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
эскамату́ю |
эскамату́ем |
| 2-я ас. |
эскамату́еш |
эскамату́еце |
| 3-я ас. |
эскамату́е |
эскамату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
эскаматава́ў |
эскаматава́лі |
| ж. |
эскаматава́ла |
| н. |
эскаматава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
эскамату́й |
эскамату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
эскаматава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запа́вший
1. прич. які́ (што) запа́ў;
2. прил. запа́лы, мног. пазапада́лы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ввали́вшийся
1. прич. які́ (што) увалі́ўся;
2. прил. (впалый) упа́лы, запа́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́дничать несов., разг. гна́цца (за чым), ква́піцца (на што); (скупиться) скна́рнічаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
митингу́ющий
1. прич. які́ (што) мітынгу́е;
2. сущ. мітынго́вец, -го́ўца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)