погружённый

1. (опущенный) апу́шчаны;

ведро́, погружённое в во́ду вядро́, апу́шчанае ў ваду́;

2. перен. аго́рнуты (чым); (углубившийся) паглы́блены (у што);

погружённый во мрак аго́рнуты це́мрай;

погружённый в рабо́ту (в мы́сли, в себя́) паглы́блены ў рабо́ту (у ду́мкі, у сябе́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кончыць сов.

1. в разн. знач. ко́нчить, око́нчить, зако́нчить;

к. рабо́ту — ко́нчить (око́нчить, зако́нчить) рабо́ту;

к. е́сці — ко́нчить есть;

к. шко́лу — ко́нчить (око́нчить, зако́нчить) шко́лу;

2. разг. (умертвить) прико́нчить;

◊ дрэ́нна к. — пло́хо ко́нчить;

к. жыццё — ко́нчить жизнь (век)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неабавязко́ва,

1. Прысл. да неабавязковы.

2. безас. у знач. вык. Не з’яўляецца неабходным. Усім прысутнічаць неабавязкова. □ Ішла нядзеля — выхадны дзень, і неабавязкова .. [Станіславу] ісці ранічкай на работу. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́сарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пісара, уласцівы пісару. Усю ж работу па воласці вёў яго памочнік, Дубейка, які ўжо лічыўся кандыдатам на пісарскую пасаду. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дублёр, ‑а, м.

1. Той (тое), што паралельна з кім‑, чым‑н. выконвае аднолькавую работу, функцыі. Прадпрыемства-дублёр. Дублёр касманаўта.

2. Акцёр, які замяняе асноўнага выканаўцу ролі.

[Фр. doubleur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязру́чны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены зручнасці ў карыстанні; дрэнна прыстасаваны для чаго-н.

Нязручнае месца.

Вузкі н. праход.

2. Які не садзейнічае поспеху, непрыдатны для дасягнення жаданых вынікаў.

Н. момант.

3. Няёмкі ў якіх-н. адносінах, які абцяжарвае працу (пра інструмент, работу і пад.).

Н. гэблік.

|| наз. нязру́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каміса́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіруючая асоба з грамадска-палітычнымі або адміністрацыйнымі функцыямі (у перыяд 1918—1942 гг. — палітычны кіраўнік воінскай часці.).

Брыгадны к.

2. Асоба, якая ўзначальвае ваенны камісарыят.

Ваенны к.

3. У студэнцкіх будаўнічых атрадах: асоба, якая адказвае за арганізацыйна-выхаваўчую работу.

|| прым. каміса́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарабля́ць несов.

1. (заканчивать работу) доде́лывать; (чулок и т.п. — ещё) довя́зывать;

2. (ножку к столу и т.п.) приде́лывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарва́ць сов.

1. перерва́ть;

п. дрот — перерва́ть про́волоку;

2. (временно приостановить) прерва́ть; (говорящего — ещё) переби́ть;

п. штодзённую рабо́ту — прерва́ть ежедне́вную рабо́ту;

п. прамо́ўцу — прерва́ть (переби́ть) ора́тора;

3. (разорвать во множестве) перерва́ть; изорва́ть;

п. уве́сь шпага́т — перерва́ть (изорва́ть) весь шпага́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уле́гчы сов., разг.

1. (у што) нале́чь (на что), отда́ться (чему);

у. ў рабо́ту — нале́чь на рабо́ту; отда́ться рабо́те;

2. (у што) пристрасти́ться (к чему);

улёг у гарэ́лку — пристрасти́лся к во́дке;

3. (пуститься бежать) припусти́ться, припусти́ть;

4. приуда́рить, приволокну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)