пасо́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасопваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасту́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пастукваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахру́мстванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пахрумстваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчо́ўкванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пашчоўкваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасту́к, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перастуквацца, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасту́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перастуквацца, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашэ́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перашэптвацца, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́панне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рыпаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самагу́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтварае гукі ваганнямі свайго цела. Самагучныя музычныя інструменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыгата́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрыгатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)