ідыёма, ‑ы,
Выраз, словазлучэнне, уласцівае толькі адной мове, якое не паддаецца даслоўнаму перакладу на другую мову з-за неадпаведнасці
[Грэч. iniōma — своеасаблівы выраз.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ідыёма, ‑ы,
Выраз, словазлучэнне, уласцівае толькі адной мове, якое не паддаецца даслоўнаму перакладу на другую мову з-за неадпаведнасці
[Грэч. iniōma — своеасаблівы выраз.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камерса́нт, ‑а,
Той, хто займаецца гандлем, камерцыяй, пераважна ў буйных маштабах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Брахаць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збале́лы, ‑ая, ‑ае.
Змучаны болем, пакутамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бадзя́жны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бадзягі 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бажба́, ‑ы,
Клятва імем бога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́праўка, ‑і,
Манера трымацца прама; пастава; знешні выгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́смеяць, ‑смею, ‑смееш, ‑смее;
Выставіць каго‑, што‑н. у смешным выглядзе, абсмяяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аналі́тык, ‑а,
1. Спецыяліст, які займаецца аналізам чаго‑н.
2. Чалавек, які мае схільнасць аналізаваць з’явы навакольнага свету, адносіны паміж людзьмі, адчуванні, перажыванні свае асабістыя і тых, хто
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)