по́сцілка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Лёгкая саматканая коўдра або прасціна, якую рассцілаюць на пасцель, якой засцілаюць ложак, або кавалак тканіны, якой накрываецца ці завешваецца што-н.
Ткаць посцілкі.
Завесіць ложак посцілкай.
Снежная п. (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапаве́днік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто гаворыць пропаведзі.
2. перан., чаго. Распаўсюджвальнік якога-н. вучэння, поглядаў, ідэй і пад. (кніжн.).
|| ж. прапаве́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. прапаве́дніцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).
П. тон.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жэст, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Рух рукі, галавы, які абазначае што-н. або суправаджае размову.
Энергічны ж.
Мова жэстаў.
2. перан. Які-н. наўмысны ўчынак, разлічаны на знешні эфект.
Зрабіць высакародны ж.
Гэта ўсяго толькі ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
завастры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́стрыцца; зак.
1. Стаць вострым (у 1 знач.).
Нос завастрыўся (стаў танчэйшым да кончыка пры схудненні).
2. перан. Больш рэзка, больш ясна абазначыцца.
Пытанне завастрылася.
|| незак. завастра́цца, -а́ецца і заво́стрывацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Атрымаць большую цвёрдасць шляхам загартоўкі.
Сталь загартавалася.
2. перан. Стаць фізічна і маральна стойкім.
Здароўе загартавалася.
Армія загартавалася ў баях.
|| незак. загарто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зача́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.
1. Тое, што і зародак.
2. Адміраючы астатак недаразвітага органа ў арганізме, рудымент (спец.).
3. звычайна мн., перан. Пачатак, першае праяўленне чаго-н.
Зачаткі новых адносін.
|| прым. зача́ткавы, -ая, -ае.
З. стан.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
згры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; згры́з, -зла; згры́зены; зак.
1. што. З’есці грызучы.
З. сухар.
2. што. Сапсаваць грызучы.
З. аловак.
3. перан., каго (што). Змучыць (пра гора, сумненне і пад.).
|| незак. згрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
згуртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.
1. каго. Аб’яднаць, наблізіўшы аднаго да другога.
З. жывёлу.
2. перан., каго (што). Дабіўшыся адзінства, згуртаванасці, аб’яднаць.
З. брыгаду.
|| незак. згурто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. згуртава́нне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.
Матаючы, сабраць, наматаць.
З. пражу.
З. вуды (таксама перан.: спешна пакінуць якое-н. месца; разм.).
|| незак. змо́тваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. змо́тванне, -я, н. і змо́тка, -і, ДМ -тцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
знахо́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
1. Знойдзеная рэч.
Бюро знаходак (установа, якая вяртае згубленыя рэчы іх уладальнікам).
2. перан. Аб кім-, чым-н. набытым і вельмі патрэбным.
Творчыя знаходкі.
Гэты спецыяліст — з. для прадпрыемства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)