Verbum

шаламі́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; незак.

1. каго (што). Ашаламляць, рабіць моцнае ўражанне, прыводзіць у замяшанне.

Гэтага чалавека нічога не здзіўляе і не шаломіць.

2. каго-што. П’яніць, адурманьваць.

Гарэлка пачала ш. галаву.

дакары́ць, -кару́, -ко́рыш, -ко́рыць; -ко́раны; зак., каго-што.

Скончыць карыць¹.

Д. жэрдзе.

нашту́рхаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што (разм.).

Штуршкамі прычыніць боль, набіць.

паарышто́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго.

Арыштаваць усіх, многіх.

Злачынцаў паарыштоўвалі.

паастрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Тое, што і паабстрыгаць.

пазамо́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго.

Замарыць усіх, многіх.

П. коней.

разляйца́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны: зак., каго.

Вызваліць ад лейцаў.

Р. каня.

ратава́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для ратавання, выратавання каго-, чаго-н.

Ратавальныя сродкі.

рэгістрату́ра, -ы, ж.

Аддзел ва ўстанове, які займаецца рэгістрацыяй каго-, чаго-н.

бо́льшасць, -і, ж.

Большая частка, большая колькасць каго-, чаго-н.

Б. прысутных.