самахо́дам, прысл.
1. Механічна (пра падачу разца або дэталі ў станках) (спец.).
2. 3 дапамогай уласнага рухавіка, без пабочнай цягі.
Камбайн ідзе с.
3. Рухаючыся сілай цячэння ракі (пра плыты, сплаўны лес).
Раней плыты маглі ісці с.
4. Уласнымі нагамі, пехатой (разм.).
Ён будзе дабірацца с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усту́пка, -і, ДМ -пцы, ж.
1. гл. уступіць².
2. мн. -і, -пак. Адказ ад чаго-н. на карысць іншага.
Ісці на ўступкі.
3. мн. -і, -пак, перан. Кампраміснае рашэнне, паслабленне ў чым-н.
Зрабіць уступку традыцыі.
4. Скідка з назначанай цаны.
Прадаць тавар з уступкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пляву́жыць (плеву́жыць) ’моцна ліць (аб дажджы)’ (ТС), пляву́жыты ’ісці — аб праліўным дажджы і мокрым снезе’ (Клім.), У выніку кантамінацыі лексем ⁺злева, залева ’лівень’ і пля́га, пля́жыць (гл.). Магчыма, тут крыюцца больш старажытныя генетычныя сувязі, параўн. літ. pliaũpti ’ісці (аб моцным дажджы)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Абыйсці́ся: обыйсʼцʼиса ’закруціцца, заблытацца (у лесе, напр.)’ (КСТ) да ісці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кны́паць ’кульгаць, ісці павольна’ (Нас.). Кантамінацыя клыпаць (гл.) і кніпаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стро́паць ‘ісці’: стропай тады адсюль (Мат. Гом.). Магчыма, да тропаць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дажджы́ць, ‑джыць; безас. незак.
Разм. Ісці, імжыць (пра дождж). [Дождж] быў такі мяккі і ціхі, што Ніна не адразу пачула, як стала дажджыць. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уперава́лку, прысл.
Разм. Ісці, рухацца, перавальваючыся з боку па бок. — Я вам кажу, што гэта Польшч[а] ўжо, — гаварыў.. [Калодка], уперавалку сігаючы за Міколам. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэ́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Павольна, цяжка ісці. [Стары] чэпаў, абапіраючыся на палку. Чутно было, як са старэчых грудзей ірвалася сіплае дыханне. Хадановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насу́страч нареч.
1. навстре́чу;
вы́йсці н. — вы́йти навстре́чу;
2. предлог с дат. навстре́чу;
ісці́ н. го́сцю — идти́ навстре́чу го́стю
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)