Verbum

закаране́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Трывала замацавацца, укараніцца.

Хвароба закаранела.

2. у чым. Поўнасцю аддацца якім-н. звычкам.

З. у сваіх прывычках.

камендату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

Установа, якую ўзначальвае камендант (у 1 і 2 знач.), а таксама памяшканне, у якім знаходзіцца такая ўстанова.

канцэнтрава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ру́ецца; незак.

Збірацца, групавацца ў якім-н. адным месцы.

|| зак. сканцэнтрава́цца, -ру́ецца.

|| наз. канцэнтра́цыя, -і, ж.

ко́мпас, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вызначэння старон свету, у якім намагнічаная стрэлка заўсёды паказвае на поўнач.

|| прым. ко́мпасны, -ая, -ае.

вінчэ́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

У інфарматыцы: запамінальнае ўстройства камп’ютара, у якім магнітныя дыскі размешчаны ў герметычным кажуху.

|| прым. вінчэ́старны, -ая, -ае.

ві́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, м.

Скручаны лазовы ці бярозавы дубец, якім прывязваюць, прымацоўваюць што-н.

|| прым. ві́тачны, -ая, -ае.

біяпо́ле, -я, мн. -па́лі, -палёў, н.

У парапсіхалогіі: нябачнае поле (у 5 знач.), якое ствараецца якім-н. арганізмам ці групай арганізмаў вакол сябе.

пасо́льства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Дыпламатычнае прадстаўніцтва, якое ўзначальваецца паслом, а таксама будынак, у якім знаходзіцца гэта прадстаўніцтва.

|| прым. пасо́льскі, -ая, -ае.

набі́ўка, -і, ДМ -біўцы, ж.

1. гл. набіць.

2. Матэрыял, якім набіта, напоўнена што-н.

Паралонавая н. матраца.

|| прым. набі́вачны, -ая, -ае.

пада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.

1. гл. пада́ць.

2. У спартыўных гульнях: удар, якім мяч, шайба, валан уводзяцца ў гульню.

Удалая п.