Сто́пікі жарг. ‘грошы’ (клім., Мат. Маг. 2; капыл., Бел. дыял.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяры́цца (сярі́цца) ’ярка адбівацца, зіхацець’: у вычах сяріцца (Юрч. Вытв.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ся́ўка экспр. ’п’яніца’ (Сцяшк. Сл.). Няясна, магчыма, гукапераймальнага паходжання, гл. сяўкнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тарайда́ ’дурань’ (астрав., Сл. ПЗБ). Няясна; магчыма, звязана з папярэднім словам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трамза́ ’балбатуха, лапатуха’ (смарг., Сл. ПЗБ), трамзі́ць ’спяшацца’ (Сцяшк. Сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Транжы́нка ’прыколка для валасоў’ (Сцяшк.). Няясна. Магчыма, ад спружы́нка < спружына, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Турбаві́нка, турбові́нка ‘сцяблінка’ (лельч., Жыв. сл.), ‘сцяблінка ў памідорах’ (ПСл). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адзя́бнуць ’памерці ад старасці, застудзіцца’ (Бяльк.). Паходжанне першага значэння няясна. Гл. зябці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Акара́скацца ’справіцца з якімі-небудзь справамі, працай’ (Янк. Мат.). Няясна. Параўн. адкараскацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вухры́ць ’вучыць, настаўляць’ (Юрч., Сцяшк. МГ). Няясна, магчыма, звязана з ву́харэц (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)