прысвячэ́нне, ‑я, н.
Надпіс, уступная частка твора, дзе паказваецца, каму аўтар прысвячае гэты твор. «Катэхізіс» мае прадмову — прысвячэнне кнігі князям Радзівілам, пад апекай якіх працаваў Будны. Шакун. — Ведаеш, Янка, трэба ў нашу валачобную песню дадаць прысвячэнне Вользе Сцяпанаўне. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
верхала́з, ‑а, м.
1. Рабочы, спецыяліст па выкананню работ на вялікай вышыні. [Сусед:] — Пачынаў юнак у тэлеграфнай калоне, верхалазам па слупах. Шынклер.
2. Разм. Гарэза, свавольнік. Сабраўшы каманду такіх, як і ён сам, верхалазаў, Генька Собаль.. пераказваў змест кнігі. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рант ’вузкая палоска скуры па краях абутку’ (ТСБМ; дзятл., Сл. ПЗБ; Лексика Пол., ТС), ра́нец ’тс’ (ТС), ’вузкая палоска скуры для сшывання кажуха’ (Лексика Пол.), параўн. рус. рант, польск. rant ’палоска скуры, да якой мацуецца падэшва’. Запазычанне з ням. Rand ’кайма, рант’, ’край леса’, ’палі кнігі’, параўн. ст.-в.-ням. Rant, Ranft ’акрайчык хлеба’, англ. rand ’край, кромка’, ст.-англ. rand ’край, шчыт’, ст.-ісл. rąnd ’тс’ (Лявіцкі, 2, 93). Развіццё семантыкі ад ’край’ да ’акантоўка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паразрыва́ны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад паразрываць 1.
2. у знач. прым. Разадраны. Гэта былі часамі вельмі ўжо зачытаныя кнігі, з паабдзіранымі вокладкамі, з паразрыванымі лістамі. Скрыган.
паразрыва́ны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад паразрываць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анало́й, ‑ю, м.
Высокі столік у царкве, з пакатым верхам, на які кладуць у часе набажэнства кнігі, абразы і іншыя прадметы. Дзяк гэтак спалохаўся, што прысеў за аналой, на якім ляжалі кніжкі, і пазіраў на дзверы, ці ўцякаюць людзі. Чарот.
[Грэч. analogion.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́піска ж., в разн. знач. вы́писка;
зрабі́ць ~ку з кні́гі — сде́лать вы́писку из кни́ги;
в. газе́т — вы́писка газе́т;
в. хво́рых — вы́писка больны́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ме́сячнік I м. (промежуток времени для проведения какого-л. мероприятия) ме́сячник;
м. дзіця́чай кні́гі — ме́сячник де́тской кни́ги
ме́сячнік II м., ист. ме́сячник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
значо́к, -чка́ м.
1. значо́к;
2. (условная помета) значо́к, ме́тка ж.;
паста́віць ~чкі́ на паля́х кні́гі — поста́вить значки́ (ме́тки) на поля́х кни́ги
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падраздзяле́нне ср., в разн. знач. подразделе́ние;
п. кні́гі на раздзе́лы — подразделе́ние кни́ги на разде́лы;
п. ві́да — подразделе́ние ви́да;
вайско́вае п. — во́инское подразделе́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падастава́ць, -стаю́, -стае́ш, -стае́; -стаём, -стаяце́, -стаю́ць; зак., што.
1. Дастаць, выцягнуць усё, многае або вялікую колькасць чаго-н.
П. кнігі з шафы.
2. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Выняць што-н. схаванае — пра ўсіх, многіх.
Касцы падаставалі сваю перакуску і пачалі есці.
3. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Раздабыць што-н. — пра ўсіх, многіх.
Дзе яны падаставалі такія ракеткі?
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)