куп’ярэ́з, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая машына для зрэзвання купін і выраўноўвання паверхні зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесагадава́льнік, ‑а, м.

Дзялянка зямлі, на якой вырошчваюцца саджанцы для развядзення лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнітасфе́ра, ‑ы, ж.

Спец. Магнітнае акружэнне Зямлі або якой‑н. другой планеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міяцэ́н, ‑у, м.

Спец. Ранняя эпоха неагенавага перыяду ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад грэч. mios — сярэдні і kainós — новы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгле́ба, ‑ы, ж.

Грунт, які знаходзіцца пад верхнім пластом зямлі, пад глебай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеаге́н, ‑у, м.

Спец. Першы перыяд кайназойскай эры ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад грэч. palaios — старажытны + genos — нараджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўпадва́л, ‑а, м.

Памяшканне пад першым паверхам, размешчанае часткова ніжэй узроўню зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяміпо́лле, ‑я, н.

Сістэма севазвароту з падзелам ворнай зямлі на сем палёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлуры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Зямны, які мае адносіны да Зямлі. Тэлурычныя токі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкрэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастанова ўрада, якая мае сілу закона.

Д. аб міры.

Д. аб зямлі.

2. Дэкрэтны водпуск, водпуск па цяжарнасці і родах (разм.).

Пайсці ў д.

Знаходзіцца ў дэкрэце.

|| прым. дэкрэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)