квіто́к, ‑тка, м.

Разм. Квітанцыя, талон. Выпісаць квіток. □ Пятрок жа думаў: «Каб хутчэй узяць гэты квіток на дровы ды ехаць дадому». Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індывідуалі́ст, ‑а, М ‑спе, м.

Чалавек, які праяўляе індывідуалізм у паводзінах, поглядах. Ён, гэты Лубіновіч, як той індывідуаліст, жыве на востраве. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфа́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У манархічнай Іспаніі і Партугаліі — тытул, які прысвойваўся сынам караля, а таксама асоба, якая мела гэты тытул.

[Ісп. infante.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збедава́цца, збядуюся, збядуешся, збядуецца; зак.

Разм. Доўга бядуючы, знаходзячыся ў бядзе, змучыцца, змагчыся. Міхалючкова маці, Алімпа, за гэты час знудзілася, збедавалася. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зеляню́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі зялёны; зелянюткі. А знізу гэты лес кашлаты Меў зелянюсенькія шаты Лазы, чаромхі ці крушыны, Алешын ліпкіх. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіртзаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод па вырабу спірту. [Кульгавы:] — Паслалі ў вёску. Там спіртзавод быў. Мяне на гэты завод і прызначылі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Макрэні, мокрэ́ні ’дзень перад Іллёй’ (ТС), макрэнь ’працяглае дажджлівае надвор’е (Растарг.). Утворана ад назвы рэлігійнага свята св. Макрыны (1 жніўня). Паводле народнай прыкметы: калі ў гэты дзень ішоў дождж, дык рэшта лета будзе мокрай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

палюбі́цца сов., разг.

1. полюби́ться;

~бі́ўся мне гэ́ты го́рад — полюби́лся мне э́тот го́род;

2. полюби́ть друг дру́га;

яны́ даўно́ ~бі́ліся — они́ давно́ полюби́ли друг дру́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

негаваркі́, ‑ая, ‑ое.

1. Не схільны ўступаць у размовы; маўклівы. Міхась, якога Леанід ведаў як негаваркога хлопца, на гэты раз расказваў пра сябе ахвотна. Шахавец. Негаваркія былі людзі ў гэты дзень. Лынькоў.

2. Які ўхіляецца ад размоў з людзьмі; замкнуты. Сцяпан захварэў на глыбокі зацяжны сум. Мая заставала яго дома ўнураным у кнігу і негаваркім. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапу́дзіцца, ‑пуджуся, ‑пудзішся, ‑пудзіцца; зак.

Разм. Перапужацца. Сэрца маткі не ўтрывала: — Хлопец з страху пабялеў, Перапудзіўся не мала, За дзень гэты пастарэў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)