Verbum

мур, -а і -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. -а. Мураваны будынак.

2. -у. Цагляная або каменная сцяна вакол чаго-н.

наба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

1. гл. набавіць.

2. Тое, што набаўлена да чаго-н.

Вытаргаваць набаўку.

нагандлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., чаго.

Набыць гандлем у нейкай колькасці.

Н. многа грошай.

|| незак. нагандлёўваць, -аю, -аеш, -ае.

нага́р, -у, м.

Тое, што ўтвараецца ад няпоўнага згарання чаго-н., нараст ад гарэння.

Н. на свечцы.

|| прым. нага́рны, -ая, -ае.

надво́р, прысл.

1. Вонкі адкуль-н., за межы чаго-н.; проціл. унутр.

Выйсці н.

2. На знешні бок, навыварат.

Шэрсцю н.

назва́ць², -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -заві́; -зва́ны; зак., каго (чаго).

Тое, што і наззываць (разм.).

Н. гасцей поўную хату.

распаўсю́джвальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца распаўсюджваннем чаго-н.

Грамадскі р. друку.

|| ж. распаўсю́джвальніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

распра́ва, -ы, ж.

Жорсткае прымяненне фізічнай сілы да каго-н. з мэтай пакарання, прымусу да чаго-н.

Кулачная р.

Учыніць расправу.

рэфарма́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ажыццяўляе рэформу чаго-н., пераўтваральнік у якой-н. галіне.

|| прым. рэфарма́тарскі, -ая, -ае.

самаўпра́ўства, -а, н.

Парушэнне кім-н. законнага парадку пры вырашэнні якіх-н. спраў; незаконнае, самачыннае ажыццяўленне чаго-н.

Гэта нечуванае с.!