Verbum

кпі́ць, кплю, кпіш, кпіць; кпім, кпіце́, кпяць; незак., з каго-чаго і без дап.

Строіць кпіны, насміхацца.

Нельга к. з чалавека.

зма́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца змазкай чаго-н.

З. чыгуначных колаў.

|| ж. зма́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

вы́кусіць, -кушу, -кусіш, -кусіць; -кушаны; зак., што.

Укусіўшы зубамі, выесці, выгрызці кавалак чаго-н.

В. мякіш.

|| незак. выку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́ратавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; зак.

Уберагчыся, збавіцца ад чаго-н. небяспечнага, пагражальнага.

В. ад смерці.

|| незак. вырато́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

брак, -у, м.

1. Недабраякасныя тавары; прадметы вытворчасці, якія маюць тую ці іншую загану.

2. Адсутнасць, недахоп чаго-н.

Б. паперы.

арганіза́тар, -а, мн. -ы, -аў м.

Той, хто арганізоўвае, з’яўляецца ініцыятарам чаго-н.

А. атрада.

|| прым. арганіза́тарскі, -ая, -ае.

Арганізатарскія здольнасці.

арганізацы́йны, -ая, -ае.

Які адносіцца да арганізацыі (гл. арганізаваць у 1 знач.), да падрыхтоўкі ажыццяўлення чаго-н.

А. перыяд.

Арганізацыйныя расходы.

асаблі́васць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Характэрная прымета, адметная якасць, уласцівасць каго-, чаго-н.

А. дзіцячага характару.

Асаблівасці правапісу беларускай мовы.

аспрэ́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. аспрэчыць.

2. што. Імкнуцца дасягнуць чаго-н. шляхам спаборніцтва.

А. першае месца па футболе.

афармі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Работнік па афармленні чаго-н.

|| ж. афармі́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. афармі́цельскі, -ая, -ае.