вы́пуклы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае сферычную вонкавую паверхню;
2. Які выдаецца наперад.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пуклы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае сферычную вонкавую паверхню;
2. Які выдаецца наперад.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закапёршчык, ‑а,
1. Рабочы, які кіруе забіўкай паляў у грунт пры дапамозе капра.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абяскро́віць, ‑кроўлю, ‑кровіш, ‑кровіць;
1. (
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблаву́х, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мусі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1.
2.
3.
[Ад фр. mousser — пеніцца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мя́ла, ‑а,
1. Драўляны таўкач, якім таўкуць бульбу, труць мак і г. д.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабарука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павымята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Вымесці, падмесці ўсё, многае.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паджа́рысты, ‑ая, ‑ае.
Добра падпечаны, з румянай скарынкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пажыра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)