ізаліро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца ізаліроўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпліка́цыя, ‑і, ж.

Прадстаўленне чаго‑н. у няяўным выглядзе.

[Лац. implicatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даста́ўшчык, ‑а, м.

Работнік, які займаецца дастаўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасяга́льнасць, ‑і, ж.

Магчымасць дасягнуць чаго‑н. Дасягальнасць мэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зды́мнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для знімання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зма́зчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца змазкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балага́нства, ‑а, н.

Разм. Блазнаванне, крыўлянне, апашленне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымяра́льшчык, ‑а. м.

Той, хто займаецца вымярэннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсёрбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., чаго.

Аднакр. да адсёрбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчэ́рпнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., чаго.

Аднакр. да адчэрпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)