пададзе́цца, ‑адзенуся, ‑адзенешся, ‑адзенецца; зак.

Разм. Адзецца лепш, чым звычайна. Дзяўчына пададзелася. □ Рыгор пададзеўся, абмыў твар і папрасіў гаспадыню даць гарбату. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маламе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Прадмет меншых памераў, чым ён павінен быць (аб адзенні, абутку). Паліто-маламерка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малю́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Маленькае дзіця. // перан. Аб кім‑, чым‑н. вельмі маленькім (ростам, памерамі). Кніжка-малютка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадаўжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадаўжаць — прадоўжыць і прадаўжацца — прадоўжыцца.

2. Тое, што наступае непасрэдна за чым‑н.; працяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапедэ́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Кніжн. Уводны, папярэдні курс ведаў аб чым‑н., які ўяўляе сабой сціслы, элементарны змест гэтых ведаў.

[Грэч. propaideutikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Выстругаць паглыбленне, дзірку ў чым‑н. Прастругаць дошку.

2. і без дап. Стругаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пама́зацца, ‑мажуся, ‑мажашся, ‑мажацца; зак.

1. Памазаць сябе чым‑н. тлустым або вадкім; нацерціся. Памазацца крэмам.

2. Падвергнуцца абраду памазання пры каранацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрэнірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Навучыць чаму‑н. шляхам трэніроўкі; зрабіць умелым, спрытным у чым‑н. Натрэніраваць футбалістаў. Натрэніраваць памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэ́брына, ‑ы, ж.

Абл. Разм. Тое, што і рабрына. І чым бліжэй [конь] падыходзіць, тым больш парэбрыны ў яго свіцяцца пад скураю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненакры́ты, ‑ая, ‑ае.

Які не закрыты, не пакрыты чым‑н. зверху. Уздоўж пакойчыка ненакрыты даўгаваты стол, вакол стала гнутыя венскія крэслы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)