аплы́ваты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які аплыў ад дзеяння вады, вільгаці. Аплыватыя стрэхі. // З чым‑н. аплыўшым. Аплыватыя хаты (хаты з аплыўшымі стрэхамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загасці́цца, ‑гашчуся, ‑госцішся, ‑госціцца; зак.

Прабыць у гасцях даўжэй, чым меркавалася. [Ядвіся] загасцілася ў Гродзеншчыне і, як відаць, не вельмі спяшалася дадому. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпячы́, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце, ‑пякуць; пр. адпёк, ‑пякла, ‑пякло; зак., што.

Пратрымаўшы даўжэй, чым трэба ў печы, перапячы. Адпячы хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абвык, ‑ла; зак.

Звыкнуцца з чым‑н., прывыкнуць да чаго‑н. Дзеці хутка абвыклі на новым месцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абхо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Паддобрываючыся да каго‑н., імкнуцца пераканаць у чым‑н., схіліць да чаго‑н. (на што‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалабо́к, ‑бка, м.

Памянш. да жолаб (у 1 знач.); невялікае прадаўгаватае паглыбленне ў чым‑н. Па драўляным жалабку [з бярозы] сцякаў празрысты сок. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́льмі, прысл.

Разм. Занадта, празмерна; больш, чым трэба. Васіль Іванавіч азірнуўся і, хаваючы ўсмешку, сур’ёзна, ужо завельмі сур’ёзна паглядзеў на Шайку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.

Заняць, запоўніць чым‑н. павешаным у вялікай колькасці; пазавешваць. Завешаць увесь двор вялізнай. Завешаць сцены карцінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыступа́ць, ‑ае; зак.

Выступіць, паказацца на чым‑н. у вялікай колькасці. Павыступалі кроплі поту. □ Ад сырасці на фіранках павыступалі белыя плямы. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паганя́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Тое, чым паганяюць. Раменная паганялка. □ Не дык палкаю — адною паганялкаю. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)