Verbum

развянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Пазбавіць ранейшага прызнання, паказаўшы адмоўныя бакі каго-, чаго-н.

Р. асобу.

Р. суб’ектывізм.

|| незак. разве́нчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. развянча́нне, -я, н.

спы́рснуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Пырскаючы на каго-, што-н., намачыць, апырскаць.

С. бялізну.

С. валасы лакам.

|| незак. спы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спы́рскванне, -я, н.

ссушы́ць, ссушу́, ссу́шыш, ссу́шыць; ссу́шаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць сухім; высушыць.

Вятры ссушылі збажыну.

С. яблыкі (насушыць).

2. перан., каго (што). Знясіліць, давесці да крайняй схуднеласці.

Каханне ссушыла дзяўчыну.

ты́цкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Тое, што і тыкаць¹.

◊

Ты́цкаць у нос каму (каго-што) або кім-чым (разм., неадабр.) — непачціва папікаць, папракаць каго-н.

|| наз. ты́цканне, -я, н.

забо́йства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Злачыннае пазбаўленне жыцця каго-н.

кашла́ціць, -ла́чу, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны; незак., каго-што (разм.).

Касмаціць, кудлаціць.

зды́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

Фатаграфічны адбітак каго-, чаго-н.

зла́яць, зла́ю, зла́еш, зла́е; злай; зла́яны; зак., каго-што.

Моцна аблаяць.

зрані́ць, зраню́, зро́ніш, зро́ніць; зро́нены; зак., каго (разм.).

Нарадзіць дзіця мёртвым.