усту́пчывы, ‑ая, ‑ае.

Гатовы на ўступкі, згаворлівы, памяркоўны. [Вольга:] — Уступчывы ты, Андрэй. Калі ты моцна перакананы ў праваце сваёй, трэба адстойваць свой погляд. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уваткну́ць сов. воткну́ть; (что-л. острое — ещё) вонзи́ть; всади́ть;

◊ у. свае́ тры гро́шы — су́нуть свой нос;

у. язы́к — встрять в разгово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́вощи мн. агаро́дніна, -ны ж., разг. гаро́дніна, -ны ж.; (на грядках) обл. ва́рыва, -ва ср.;

вся́кому о́вощу своё вре́мя посл. усяму́ свой час;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан закончанага. Закончанасць думкі. Закончанасць вобраза. □ Аўтар хоча давесці свой твор да ўзорнай закончанасці, да найбольшай злітнасці формы з ідэяй. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калга́снік, ‑а, м.

Член калгаса. Пасля вячэры дзед Мікалай расказаў мне ўвесь свой доўгі жыццёвы шлях: шлях панскага батрака — селяніна-бедняка — калгасніка-ўдарніка. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моцнагало́сы, ‑ая, ‑ае.

Які мае моцны голас. Высокі, шыракагруды, моцнагалосы стаяў .. [Маякоўскі] побач з трыбунай перад вялікай перапоўненай залай ва ўвесь свой велічэзны рост. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садрыгну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак. і аднакр.

Разм. Уздрыгнуць, скалануцца. Варон садрыгнуўся і звесіў І нос свой і губы, як лось. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямізара́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем зарадаў. Як хапіў Васіль свой ладны Самапал сямізарадны, Як прыцэліўся ён: п-пух! Ад вароны — толькі пух. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрыма́ць сов.

1. сдержа́ть, удержа́ть; останови́ть;

ко́ней не с. — лошаде́й не сдержа́ть (не удержа́ть, не останови́ть);

2. сдержа́ть, удержа́ть;

с. смех — сдержа́ть смех;

с. ад неабду́манага ўчы́нку — удержа́ть от необду́манного посту́пка;

3. (ограничить) уме́рить;

~ма́й свой запа́л! — уме́рь свой пыл!;

◊ с. (сваё) сло́ва — сдержа́ть (своё) сло́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

богатвары́ць, ‑твару, ‑тварыш, ‑тварыць; незак., каго-што.

Бязмежна любіць. Богатварыць сына. □ Свой «ТТ» Валя богатварыла, як хлапчук, але ставілася да яго зусім па-дзявочы. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)