вар’ява́цца, -р’ю́юся, -р’ю́ешся, -р’ю́ецца; -р’ю́йся; незак.

Знаходзіцца ў стане крайняга ўзбуджэння, злосці, раз’юшанасці.

|| зак. узвар’ява́цца, -р’ю́юся, -р’ю́ешся, -р’ю́ецца; -р’ю́йся і развар’ява́цца, -р’ю́юся, -р’ю́ешся, -р’ю́ецца; -р’ю́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ар’ерга́рд, -а, мн. -ы, -аў, м.

Частка войска (або флоту), якая знаходзіцца ззаду галоўных сіл пры паходзе і забяспечвае надзейнасць тылу.

|| прым. ар’ерга́рдны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ма¹, -ы, ж. (спец.).

Вельмі цяжкі стан, які пагражае смерцю і характарызуецца парушэннем усіх функцый арганізма.

Знаходзіцца ў коме.

|| прым. камато́зны, -ая, -ае.

К. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхадны́, -а́я, -о́е.

Які з’яўляецца куды-н. на час для выканання абавязкаў, для лячэння, але не жыве, не знаходзіцца там пастаянна.

Прыхадная нянька.

Прыхадныя хворыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высакаго́р’е, ‑я, н.

Мясцовасць, што знаходзіцца высока ў гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокатэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на высокім тэхнічным узроўні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў апале. Апальны князь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыэ́тык, ‑а, м.

Разм. Той, хто знаходзіцца на дыэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заву́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за вухам. Завушная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захма́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за хмарамі. Захмарная вышыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)