высакаго́р’е, ‑я,
Мясцовасць, што знаходзіцца высока ў гарах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высакаго́р’е, ‑я,
Мясцовасць, што знаходзіцца высока ў гарах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)