Verbum

анлайнавы слоўнік

непісьме́нны

1. прил. негра́мотный, безгра́мотный;

гэ́ты чалаве́к зусі́м н. — э́тот челове́к совсе́м негра́мотный (безгра́мотный);

н. маста́к — негра́мотный (безгра́мотный) худо́жник;

2. в знач. сущ. негра́мотный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старэ́йшы

1. прил. (по возрасту) ста́рший;

с. брат — ста́рший брат;

2. сравнит. ст. ста́рше, поста́рше, бо́лее ста́рый;

гэ́ты чалаве́к с. — э́тот челове́к ста́рше (поста́рше)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кашлат́ы ’пакрыты доўгай поўсцю; калматы’, ’з густымі ўскудлачанымі валасамі’; ’разгалісты, з густым веццем, шырокімі лапкамі’ (ТСБМ); ’марны, паніклы’ — аб садзе (гл. Сл. паўн.-зах., 2); ’касалапы, нязграбны’ (Касп.). Слова з досыць няяснай гісторыяй. Параўн. укр. ко́шлати ’кудлаціць, лахмаціць’, кошла́тий ’кашлаты’. Гэты ўкр. дзеяслоў Слаўскі (2, 557) параўноўвае з польск. koślać się ’кульгаць, спатыкацца’, чэш. дыял. *košľať se ’ісці хістаючыся’, укр. ко́шлати ’кудлаціць, лахмаціць’ і выстаўляе праформу прасл. (дыял.) *kosljati. Гэты дзеяслоў звязаны з прасл. *kosъ ’косы і г. д.’ (вельмі разгалінаванае сямейства слоў); суф. тут *‑ljati.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мані́са ’меліса’ (карэліц., Нар. словатв.). У выніку кантамінацыі лексем мелі́са і мана́ ’пах’ (параўн. тлумачэнне інфарматара: новы вулей перад тым, як у яго заганяюць рой, націраюць манісаю, бо пчолы вельмі любяць гэты пах).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збедава́цца, збядуюся, збядуешся, збядуецца; зак.

Разм. Доўга бядуючы, знаходзячыся ў бядзе, змучыцца, змагчыся. Міхалючкова маці, Алімпа, за гэты час знудзілася, збедавалася. Чорны.