тэатраліза́цыя, ‑і, ж.
Прыстасаванне для сцэны, для тэатра; увядзенне элементаў драматычнага дзеяння. Тэатралізацыя паэмы «Сымон-музыка». Тэатралізацыя народнага танца. Прыёмы тэатралізацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэр’е́р, ‑а, м.
Парода сабак, якія выкарыстоўваюцца для палявання на невялікіх жывёлін, што жывуць у норах, і для барацьбы з грызунамі.
[Фр. terrier.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эбані́т, ‑у, М ‑ніце, м.
Цвёрды матэрыял з вулканізаваных каўчукавых сумесей, які выкарыстоўваецца для ізаляцыі ў электратэхніцы і для іншых мэт.
[Ад грэч. ébenos — чорнае дрэва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кабіне́т, -а, ДМ -не́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Пакой для работы, заняткаў.
К. дырэктара.
К. вучонага.
2. Памяшканне, абсталяванае для якіх-н. спецыяльных заняткаў.
К. роднай мовы і літаратуры.
Рэнтгенаўскі к.
3. У некаторых краінах: урад, які складаецца з міністраў.
Сфарміраваць новы к. міністраў.
|| прым. кабіне́тны, -ая, -ае.
К. стол.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узбро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., каго-што.
1. Забяспечыць сродкамі для вядзення вайны, бою (зброяй, тэхнікай і пад.).
У. армію.
У. атрад вінтоўкамі.
2. перан., чым. Забяспечыць сродкамі для якой-н. дзейнасці.
У. гаспадарку навейшай тэхнікай.
Узброеным вокам (пры дапамозе аптычных прылад).
|| незак. узбро́йваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. узбрае́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дама́шні, -яя, -яе.
1. Які адносіцца да дома, сям’і, прызначаны для карыстання дома.
Д. тэлефон.
Д. халат.
2. Зроблены, прыгатаваны дома або прызначаны для выканання дома.
Д. хлеб.
Дамашняе заданне.
3. Сямейны, прыватны.
Дамашняе выхаванне.
4. Свойскі, не дзікі.
Дамашнія жывёлы.
5. у знач. наз. дама́шнія, -іх. Члены сям’і (разм.).
Нашы дамашнія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дуэ́т, -а, М -э́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Музычны твор для двух выканаўцаў (музыкантаў, спевакоў, танцораў) з самастойнымі партыямі для кожнага.
Дуэты з опер.
2. Выканаўцы такіх твораў.
Эстрадны д.
Танцавальны д.
3. у знач. прысл. дуэ́там. На два галасы, на двух інструментах і пад.
Спяваць дуэтам.
|| прым. дуэ́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эстака́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж.
1. Збудаванне ў выглядзе моста для падняцця шляхоў зносін над паверхняй зямлі, над вадой, якое дазваляе праезд або праход пад ім, а таксама збудаванне ўвогуле для падняцця дарогі на некаторую вышыню.
2. Падводная загарода з паляў (спец.).
|| прым. эстака́дны, -ая, -ае.
Э. праезд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ле́свіца, -ы, мн. -ы, -віц, ж.
1. Збудаванне ў выглядзе рада прыступак для пад’ёму і спуску.
Пажарная л.
2. Пераноснае прыстасаванне для пад’ёму і спуску; драбіны.
3. перан. Паслядоўнае размяшчэнне па ўзыходзячай лініі (прадметаў, асоб і пад.).
Іерархічная л.
|| памянш. ле́свічка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ле́свічны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
магазі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Памяшканне для гандлю чым-н.; крама.
Прамтаварны м.
2. Каробка або трубка ў апараце або прыборы, куды закладваецца што-н., напр., патроны ў аўтамат (спец.).
3. Рэзервуар у лямпе, куды наліваюць газу.
4. Склад, будынак для захавання чаго-н. (уст.).
Артылерыйскі м.
|| прым. магазі́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)