◎ Клі́пша ’крываногі чалавек’ (Сл. паўн.-зах.). З літ. klipsas ’хто кульгавы’ (там жа, 477). Гл. клыпша.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ла́бур ’гультай’ (стол., Нар. лекс.). З укр. лобурь ’грубы чалавек, боўдзіла, дубіна’. Параўн. таксама лабсір (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лобан ’лабасты чалавек’. (ТС). Укр. лоба́нь ’тс’. Да лоб 1 (гл.). Рус. лоба́н мае іншую семантыку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ля́мша ’нікчэмны чалавек’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). З літ. lamšẽlis ’тс’ (Грынавяцкене, там жа, 2, 717).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маўчу́ла ’маўклівы чалавек’ (рагач., Мат. Гом.). Да маўча́ць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 42.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мужэйшы ’старшы’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да муж (гл.). Параўн. ст.-рус. мужъ ’паважаны, паважны, знакаміты чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нява́ла экспр. ’гультай’ (воран., Сл. ПЗБ). З літ. nevala ’неахайны, апушчаны чалавек’ (Грынавяцкене, LKK, 22, 193).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Падціна́ка, пацьціна́ка ’чалавек, які заўсёды любіць падсмейваць другіх’ (Янк.). Да падцінаць < ‑цяць, ‑цінаць (гл. выцінаць, сцяць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прилучи́ться

1. (случиться, произойти) зда́рыцца;

прилучи́лась беда́ зда́рылася бяда́;

2. (быть, оказаться где-л. случайно) прылучы́цца, тра́піцца, натра́піцца;

тут прилучи́лся како́й-то челове́к тут прылучы́ўся (тра́піўся, натра́піўся) не́йкі чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рознь ж.

1. (вражда) варо́жасць, -ці ж.; (нелады) нелады́, -до́ў мн.;

2. (различие) ро́зніца, -цы ж.;

3. в знач. сказ. не ро́ўны;

челове́к челове́ку рознь чалаве́к чалаве́ку не ро́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)