грог, ‑у, м.

Моцны напітак з каньяку або рому з цукрам і гарачай вадой.

[Англ. grog.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуказа́піс, ‑у, м.

Запіс спецыяльнымі апаратамі гаворкі або музыкі на плёнку, пласцінку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́залаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.

Пакрыць пазалотай, пазалаціць усё або частку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясшлю́бны, ‑ая, ‑ае.

Без шлюбу або па-за шлюбам (жыццё, быт, існаванне і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашча́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Насычаная воскам тканіна або папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́нзель, ‑я, м.

Пачатковыя літары імя і прозвішча або двух імён, звязаныя агульным малюнкам.

[Ад польск. węzeł — вузел.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіцца простым вокам або пры дапамозе аптычных прылад. Візуальныя назіранні.

[Ад лац. visualis — зрокавы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апазна́нне, ‑я, н.

Устанаўленне тоеснасці асобы, рэчы або прадмета па пэўных прыкметах і асаблівасцях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апало́гія, ‑і, ж.

Кніжн. Абарона, усхваленне каго‑, чаго‑н. у пісьмовай або вуснай форме.

[Грэч. apologia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апапле́ксія, ‑і, ж.

Кровазліццё ў мозг або закупорка мазгавых сасудаў, якія выклікаюць параліч; інсульт.

[Грэч. apopleksia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)