Verbum

святата́цтва, -а, н. (кніжн.).

1. Зневажанне царкоўнай святыні.

2. перан. Зневажанне чаго-н. дарагога, святога, запаветнага.

|| прым. святата́цкі, -ая, -ае.

спе́ласць, -і, ж.

1. гл. спелы.

2. перан. Высокая ступень чаго-н., дасканаласць; сталасць.

Сапраўдная творчая спеласць прыйшла значна пазней.

станаўле́нне, -я, н.

Узнікненне, утварэнне чаго-н. у працэсе развіцця; набыццё пэўных прыкмет і форм.

С. народнай гаспадаркі.

С. характару.

струга́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго-н. струганнем; стругаль.

|| ж. струга́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

сумнява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Адчуваць няўпэўненасць, сумненне адносна каго-, чаго-н.

С. ў вывадах камісіі.

Не сумнявайцеся, не падвяду.

та́кса¹, -ы, мн. -ы, такс і -аў, ж.

Устаноўленая расцэнка тавараў або норма аплаты чаго-н.

Атрымаў плату па таксе.

уке́міць, -млю, -міш, -міць; зак., што і з дадан. (разм.).

Уцяміць, зразумець.

Ніяк не мог у., што тут да чаго.

укла́дыш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што ўкладзена ў што-н. (напр., укладны ліст, кавалак чаго-н. і пад.).

уласці́васць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Характэрная асаблівасць, рыса, прымета каго-, чаго-н.

Валодаць якімі-н. уласцівасцямі.

У. спадчыннасці арганізма.

устано́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік па ўстаноўцы, мантажы чаго-н.

У. машын.

|| ж. устано́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.