неравноду́шный неабыя́кавы; небезува́жны; (влюблённый) закаха́ны;

быть неравноду́шным мець прыхі́льнасць (да каго, чаго), мець сімпа́тыю (да каго); (симпатизировать) сімпатызава́ць (каму); (быть влюблённым) быць закаха́ным каго);

он неравноду́шен к му́зыке ён ма́е прыхі́льнасць да му́зыкі (ён лю́біць му́зыку);

он неравноду́шен к ней ён ма́е прыхі́льнасць (сімпа́тыю) да яе́, ён сімпатызу́е ёй (закаха́ны ў яе́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помеша́ться сов.

1. (сойти с ума) звар’яце́ць;

2. (на ком, на чём) перен. страшэ́нна (шалёна, да вар’я́цтва) захапі́цца (кім, чым), страшэ́нна (шалёна, да вар’я́цтва) палюбі́ць (каго, што); не по́мніць сябе́ ад захапле́ння (кім, чым), ад лю́басці (да каго, да чаго); стра́ціць ро́зум ад захапле́ння (кім, чым), ад лю́басці (да каго, да чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго-што.

Закончыць брыццё каго‑, чаго‑н. Дабрыць бараду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давы́браць, ‑беру, ‑бераш, ‑бера; зак., каго.

Дадаткова выбраць каго‑н. куды‑н. Давыбраць дэпутата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; заг. дэталі; зак., каго-што.

Закончыць галіць каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсто́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Заступацца за каго‑, што‑н.; абараняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закабалі́ць, ‑балю, ‑баліш, ‑баліць; зак, каго-што.

Паставіць каго‑н. у залежнае становішча; заняволіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набурча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., на каго-што.

Разм. Пабурчаць, насварыцца на каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накупа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Многа, доўга пакупаць каго‑н. Накупаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Напусціць унутр вялікую колькасць каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)