Verbum

патурбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; зак.

Праявіць турботу, клопат у адносінах да каго-, чаго-н.

П., каб дзяцей добра накармілі.

паўнамо́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Права, дадзенае каму-н. для выканання чаго-н.

Дэпутацкія паўнамоцтвы.

Быць надзеленым надзвычайнымі паўнамоцтвамі.

перагарта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Гартаючы, перабраць лісты, старонкі чаго-н.

П. часопіс.

|| незак. пераго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

перакана́ўчы, -ая, -ае.

Які прымушае паверыць у правільнасць, праўдзівасць чаго-н.; пранікнуты сілай перакананасці.

П. факт.

|| наз. перакана́ўчасць, -і, ж.

пераро́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Падлетак, старэйшы па ўзросце, чым патрэбна для чаго-н.

Для харэаграфіі ён ужо п.

піетэ́т, -у, М -тэ́це, м. (кніжн.).

Глыбокая павага, пачцівыя адносіны да каго-, чаго-н.

Да яго ўсе адносіліся з піетэтам.

саманарыхто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

Нарыхтоўка чаго-н. (паліва, сыравіны і пад.) самім спажыўцом, мясцовымі арганізацыямі.

самату́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца вырабам чаго-н. дома; рамеснік.

Арцель саматужнікаў.

|| прым. самату́жніцкі, -ая, -ае.

святата́цтва, -а, н. (кніжн.).

1. Зневажанне царкоўнай святыні.

2. перан. Зневажанне чаго-н. дарагога, святога, запаветнага.

|| прым. святата́цкі, -ая, -ае.

спе́ласць, -і, ж.

1. гл. спелы.

2. перан. Высокая ступень чаго-н., дасканаласць; сталасць.

Сапраўдная творчая спеласць прыйшла значна пазней.