труднообраба́тываемый які́ (што) ця́жка апрацо́ўваецца, цяжкаапрацо́ўвальны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемежа́ющийся

1. прич. які́ (што) перамяжо́ўваецца; які́ (што) чаргу́ецца (з чым); які́ (што) змяня́ецца (чым); які́ (што) пераплята́ецца (з чым); які́ (што) пераме́шваецца (з чым); які́ (што) ідзе́ (з’яўля́ецца, узніка́е и т. п.) упераме́жку (з чым); см. перемежа́ться;

2. прил. пераме́жны; (с перерывами) з праме́жкамі;

перемежа́ющаяся лихора́дка мед. пераме́жная тра́сца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

входя́щий

1. прич. які́ (што) увахо́дзіць; які́ (што) звярта́ецца; см. входи́ть;

2. прил., канц. увахо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исстрада́вшийся

1. прич. які́ (што) спаку́таваўся; які́ (што) зму́чыўся; см. исстрада́ться;

2. прил. зму́чаны; спаку́таваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подлежа́щий які́ (што) падляга́е, падле́глы;

до́говор, подлежа́щий ратифика́ции дагаво́р (дамо́ва), які́ (яка́я, што) падляга́е ратыфіка́цыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поро́сший

1. прич. які́ (што) паро́с; які́ (што) заро́с; см. порасти́;

2. прил. паро́слы; заро́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́вящий

1. прич. які́ (што) кіру́е; які́ (што) пра́віць; см. пра́витьI;

2. прил. кіру́ючы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проголода́вшийся

1. прич. які́ (што) прагалада́ўся; які́ (што) вы́галадаўся; см. проголода́ться;

2. прил. (голодный) гало́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отводя́щий

1. прич. які́ (што) заво́дзіць; які́ (што) адво́дзіць; які́ (што) адхіля́е; см. отводи́ть 1—5;

2. прил. адво́дны;

отводя́щий нерв анат. адво́дны нерв.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успева́ющий

1. прич. які́ (што) паспява́е; які́ (што) ро́біць по́спехі; які́ (што) ма́е по́спех; см. успева́ть;

2. прил. паспява́ючы;

3. сущ. паспява́ючы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)