бур 1, ‑а,
Інструмент для свідравання пры даследаванні глебы, горных
[Ад ням. Bohrer.]
бур 2,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бур 1, ‑а,
Інструмент для свідравання пры даследаванні глебы, горных
[Ад ням. Bohrer.]
бур 2,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гібры́д, ‑а,
Арганізм, атрыманы ў выніку скрыжавання раслін або жывёл розных сартоў, відаў,
[Ад лац. hibrida — помесь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэлю́вій, ‑ю,
Адклады на схілах гор прадуктаў выветрывання горных
[Лац. deluere — змываць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ірла́ндцы, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ісла́ндцы, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іспа́нцы, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
італья́нцы, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карэ́льскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Карэліі, карэлаў, належыць ім.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
петрагра́фія, ‑і,
Навука, раздзел геалогіі, які вывучае мінералагічны і хімічны склад горных
[Ад грэч. pétros — камень і gráphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
славе́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Славеніі, славенцаў, які належыць, уласцівы ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)