Раскапэ́нда ’няскладны, нязграбны чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раскапэ́нда ’няскладны, нязграбны чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Расква́ліць, росква́ліць ’разбіць, расквасіць’: роскваліў ему голову (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Расшы́каць ’распусціць (грошы)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рашчалі́ць ’расчапіць (рукі)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Старч ‘старчак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сяле́таць ’дзьмуць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трактарэ́йка ’хатняя кветка (?)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Трашчо́ны: а чей то дворъ трощёнъ, мощёнъ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трэ́мкацца ‘лахмаціцца, высыпацца (пра швы ў адзежыне)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)