памага́ты, ‑ага,
1. Той, хто памагае каму‑н. у чым‑н.; падручны (у 2 знач.).
2. Прыслужнік, гатовы на любыя
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памага́ты, ‑ага,
1. Той, хто памагае каму‑н. у чым‑н.; падручны (у 2 знач.).
2. Прыслужнік, гатовы на любыя
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плацда́рм, ‑а,
Прастора, мясцовасць, на якой рыхтуецца і разгортваецца ваенная аперацыя.
[Фр. place d'armes.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ініцыяты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які валодае ініцыятывай (у 2 знач.), здольны да самастойных актыўных дзеянняў; прадпрымальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтуі́цыя, ‑і,
1. Неўсвядомленае чуццё, заснаванае на папярэднім вопыце, якое накіроўвае на правільныя
2. У ідэалістычнай філасофіі — нейкая містычная здольнасць непасрэднага пазнання ісціны без дапамогі вопыту і лагічных вывадаў.
[Ад лац. intueri — пільна, уважліва глядзець.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супрацо́ўніцтва, ‑а,
1. Удзел у якой‑н. справе, у якой‑н. дзейнасці.
2. Сумесныя
3. Работа ў якой‑н. установе; удзел у якасці аўтара ў якім‑н. органе друку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пламе́та 1 ’вельмі многа’ (
◎ Пламе́та 2 ’лёс, прадвызначэнне’ (
◎ Пламе́та 3 ’хмара, хмарнасць’ (?): нейка така пламета набягае, што по усім дзерэўням дождж (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
варушы́ць, -рушу́, -ру́шыш, -ру́шыць;
1. каго-што. Дакранаючыся да чаго
2. чым. Рухаць павольна, злёгку.
3. што. Злёгку разграбаць, пераварочваць.
||
||
Вухам не варухнуць (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ста́ўка¹, -і,
1. У азартных гульнях: сума грошай, якую ігрок ставіць на карту.
2. Устаноўлены размер заработнай платы; аклад.
3. Норма вылічвання падатку, аплаты чаго
4. Максімальна дапушчальны працоўным заканадаўствам і рэгламентам арганізацыі аб’ём працы, адпаведны пэўнай штатнай пасадзе (звычайна ўстаноўленая колькасць гадзін выкладчыцкай нагрузкі ў ВНУ).
5.
Вочная стаўка — адначасовы перакрыжаваны допыт асоб для праверкі паказанняў, якія прыцягваюцца па адной справе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
правака́цыя, ‑і,
1. Здрадніцкія
2. Наўмыснае падбухторванне каго‑н. да такіх дзеянняў і ўчынкаў, якія могуць прывесці да дрэнных вынікаў.
3.
4.
[Ад лац. provocatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліслі́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які ліслівіць, дагаджае, падлізваецца.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)