за́вязка, ‑і,
Тое, што і завя́зка (у 2 знач.).
завя́зка, ‑і,
1.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́вязка, ‑і,
Тое, што і завя́зка (у 2 знач.).
завя́зка, ‑і,
1.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́дзень, ‑дня,
Адзінка вылічэння часу ад панядзелка да наступнай нядзелі ўключна.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удакладні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць;
Зрабіць больш дакладным, надаць большую дакладнасць чаму‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хвілі́на, ‑ы,
1. Тое, што і мінута (у 1 знач.).
2. Кароткі прамежак часу; момант, імгненне.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гадзі́на, -ы,
1. Адзінка вымярэння часу, роўная 60 мінутам.
2. Адзінка часу ў 60 мінут, якую адлічваюць ад паўдня ці ад паўночы.
3. Прамежак часу, што адводзіцца на ўрок, лекцыю
4. толькі
5. Пара́, час (
6. Час, адведзены для чаго
Гадзіна пік — час найвышэйшага напружання ў рабоце транспарту, электрастанцыі
Апошняя (смяротная) гадзіна — смерць.
Гадзіна ў гадзіну —
З гадзіны на гадзіну — вось-вось, у кожны момант.
Чорная (ліхая) гадзіна — цяжкі час.
Шэрая гадзіна (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парва́цца, ‑рвецца;
1. Разарвацца, раздзяліцца на часткі ад нацягвання.
2. Разадрацца на часткі, падрацца.
3. Стаць дзіравым, непрыгодным для носкі; знасіцца.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разве́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Зрабіць абследаванне чаго‑н. са спецыяльнай мэтай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суб’е́кт, ‑а,
1. У філасофіі — чалавек, які пазнае знешні свет (аб’ект) і ўздзейнічае на яго сваёй практычнай дзейнасцю.
2. Асоба, калектыў, арганізацыя, краіна і пад., якія актыўна выступаюць у якім‑н. працэсе, акце, зносінах і пад.
3.
4.
5. У логіцы — прадмет суджэння, лагічны дзённік.
6. У граматыцы — дзённік.
[Лац. subjectum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ады́стар ’сапраўдны’ (адыстар бацька) (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Збамбе́рыць ’падняць вялікае, цяжкае (на плечы, воз)’, ’успухнуць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)