Verbum

ксенафо́бія, -і, ж. (спец.).

1. Хваравіты, навязлівы страх перад незнаёмымі асобамі.

2. Нянавісць, нецярпімасць да чаго-н. чужога, незнаёмага, замежнага.

зве́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік па зверцы чаго-н. з чым-н.

|| ж. зве́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

звод¹, -у, М -дзе, м. (разм.).

Выміранне, знікненне каго-, чаго-н.

Здавалася, што ніколі не будзе зводу такім магутным дрэвам.

знелюбі́ць, знелюблю́, знялю́біш, знялю́біць; зак., каго (што) (разм.).

Адчуць непрыхільнасць, непрыязнасць да каго-, чаго-н.; неўзлюбіць.

Адразу з. каго-н.

інспе́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая займаецца інспектаваннем каго-, чаго-н.

Фінансавы і.

|| прым. інспе́ктарскі, -ая, -ае.

када́стр, -а, м. (спец.).

Вопіс чаго-н., сістэматызаваны збор звестак аб чым-н.

К. карысных выкапняў.

|| прым. када́стравы, -ая, -ае.

га́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак. (разм.).

1. Адчуваць агіду да каго-, чаго-н.; брыдзіцца.

Г. жаб.

2. Рабіцца брудным, забруджвацца.

ахаладжа́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Апарат для ахалоджвання чаго-н.

2. Рэчыва, пры дапамозе якога ахалоджваюць што-н.

агі́длівы, -ая, -ае.

Які выклікае агіду, поўны агіды да каго-, чаго-н.

А. чалавек.

Агідлівае пачуццё.

|| наз. агі́длівасць, -і, ж.

адвеслава́ць, -вяслу́ю, -вяслу́еш, -вяслу́е; -вяслу́й; зак.

Вяслуючы, аддаліцца, адплыць ад чаго-н.

А. ад берага.

|| незак. адвясло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.