Verbum

абго́ртка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. Тое, чым абгорнута што-н.

А. ад цукеркі.

Цэлафанавая а.

2. Дробныя верхавінкавыя лісцікі, якія шчыльна акружаюць суквецце або плод некаторых раслін.

Кукурузныя пачаткі пакрыты абгорткай з лісця.

інтэрва́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Адлегласць, прамежак часу паміж чым-н.

І. паміж радкамі (машынапісу). Ісці з пэўным інтэрвалам.

2. У музыцы, акустыцы: суадносіны двух гукаў па вышыні (спец.).

|| прым. інтэрва́льны, -ая, -ае.

камента́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

1. звычайна мн. Тлумачэнні да якога-н. тэксту.

Збор твораў Якуба Коласа з каментарыямі.

2. мн. Разважанні, тлумачальныя і крытычныя заўвагі аб чым-н.

Каментарыі карэспандэнта.

Каментарыі не патрэбны.

ката́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго (што). Вазіць на чым-н. дзеля прагулкі, забавы.

К. на лодцы.

К. на машыне.

2. што. Апрацоўваць шляхам пракаткі (спец.).

К. ліставое жалеза.

|| наз. ката́нне, -я, н.

сертыфіка́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Афіцыйнае пісьмовае пасведчанне аб чым-н.

С. якасці.

2. Пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржаўных органаў, а таксама назва білетаў некаторых дзяржаўных пазык.

|| прым. сертыфіка́тны, -ая, -ае.

спабо́рніцтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Форма дзейнасці (работы, гульні і пад.), удзельнікі якой імкнуцца выявіць перавагу над кім-н. у дасягненні чаго-н., дасягнуць лепшых вынікаў у чым-н.

Спартыўныя спаборніцтвы.

С. па плаванні.

спрыя́льны, -ая, -ае.

1. Які спрыяе, дапамагае чаму-н., карысны для чаго-н.

Спрыяльныя ўмовы.

С. клімат.

2. Добразычлівы, які прыхільна ставіцца да іншых, спрыяе ім у чым-н.

Спрыяльныя адносіны.

|| наз. спрыя́льнасць, -і, ж.

суадне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; суаднёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак., што.

Выявіць, устанавіць суадносіны паміж чым-н.; супаставіць, параўнаць.

С. паказанні сведак.

С. факты.

|| незак. суадно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. суаднясе́нне, -я, н.

турбо́та, -ы, ДМ -бо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.

1. Заклапочанасць чым-н., неадольнае жаданне ажыццявіць што-н.

Турботы яго не памяншаліся.

2. Апека над кім-н., клопат, увага да каго-н.

Т. аб дзецях.

тэрарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Застрашыць (страшыць) тэрорам, расправай, забойствам.

2. перан. Прывесці (прыводзіць) у страх, запалохаць (запалохваць) чым-н. (разм.).

Т. сваімі паводзінамі.

|| наз. тэрарызава́нне, -я, н.