Verbum

бег, бе́гу, м.

1. Хуткае перамяшчэнне, пры якім моцна адштурхоўваюцца нагамі ад зямлі.

Б. на месцы.

Марафонскі б. (від спартыўнага спаборніцтва).

2. перан. Наогул імклівае перамяшчэнне чаго-н.

Б. часу.

|| прым. бегавы́, -а́я, -о́е.

Бегавая дарожка.

брыдо́та, -ы, ДМ -до́це, ж.

1. Брыда (у 1 знач.).

Купіў нейкую брыдоту, што ў рукі браць не хочацца.

2. перан. Брыдкі ўчынак, непрыстойнасць; гадасць.

3. мн. -ы, -до́т. Агідная істота (пагард.).

Пайшоў вон, б.!

бушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; незак.

1. Бурна, імкліва выяўляць сваю разбуральную сілу (пра вецер, агонь, ваду).

Полымя бушуе.

Бушуюць хвалі.

2. перан. Бурна выказваць сваё незадавальненне, буяніць (разм.).

Чаго ты бушуеш?

|| наз. бушава́нне, -я, н.

бы́дла, -а, н.

1. зб. Буйная рагатая жывёла.

Гнаць б. ў поле.

2. перан. Пры выказванні зневажальных, пагардлівых адносін да каго-н. (разм., пагард.).

З дзяцінства ён толькі і чуў: «Мужык, б.».

|| прым. быдля́чы, -ая, -ае.

вая́ка, -і, мн. -і, вая́к, м.

1. Вопытны і храбры воін (уст.).

Праслаўлены в.

2. Той, хто няўдала ваюе (разм., іран., пагард.).

Гэта быў мудры в.: на лодцы Байкал пераплываў.

3. перан. Задзіра, забіяка (іран., жарт.).

воск, -у, м.

Мяккае пластычнае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы для будовы сотаў.

Тапіць в.

Мяккі як в.

|| прым. васко́вы, -ая, -ае.

Васковая свечка.

В. твар (перан.: бледна-жоўты). Васковая спеласць зерня (фаза спеласці перад поўным паспяваннем).

правафланго́вы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны на правым флангу.

П. баец.

Раўняцца на правафланговых (наз.).

2. правафланго́вы, -ага, мн. -ыя, -ых, м., перан. Чалавек, на якога патрэбна раўняцца ў працы, што служыць прыкладам для іншых.

прые́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́сца; зак.

1. Надакучыць ад частага ўжывання, аднастайнасці (пра ежу).

Штодзённы кісель ужо прыеўся.

2. перан. Страціць цікавасць для каго-н.

Яго анекдоты ўжо ўсім прыеліся.

|| незак. прыяда́цца, -а́ецца.

прыпяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Запячатаць чым-н.

П. сургучом.

2. Паставіць пячатку на чым-н.

П. дакумент.

3. перан. Моцна прыціснуць, прыбіць.

Моцны дождж прыпячатаў траву.

|| незак. прыпяча́тваць, -аю, -аеш, -ае.

закра́сціся, -ра́дуся, -ра́дзешся, -ра́дзецца; -ра́ўся, -ра́лася; зак.

1. Пранікнуць куды-н. крадком, употай.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Непрыметна з’явіцца, узнікнуць.

Закралася падазронасць.

|| незак. закрада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і закра́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.